بسم الله الرحمن الرحیم

 سنگسار( قسمت چهارم): مصونیت از تعرض

افشا: زنان در جوامع اسلامی همواره از موقعیت فرو تر بر خوردار بوده اند و بیشتر و بیشتر تضعیف شده اند. از ا ین لحاظ جای شگفتی نیست اگر مشاهده می کنیم  که در این جوامع از گذ شته های دور تا به امروز جنایت سنگسار بیشترین قربانی را از زنان گرفته است.

دوستان سلام

در این پست امیدوارم به دو سوال و ادعا بپردازم و پاسخ هایی قانع کننده و در خور ارائه کنم:

* اول اینکه آیا اسلام به دنبال بهانه ای برای مچ گیری ، شکنجه و یا کشتن انسان ها ست؟

* و دیگر اینکه آیا بر اساس ادعای معترض ، زنان بیشترین قربانیان سنگسار هستند؟

 البته این ذهنیت ، ممکن است به دلیل آسیب پذیر بودن زنان ، در ذهن ها ایجاد شده باشد، چرا که طبق معمول، و بر خلاف مرد که بعد از ارضای غریزه ی شهوانی خود ، صحنه را ترک گفته و در پی کار خود می رود، این ، زن است که باید علاوه بر بار گناه ، بار فرزند ناخواسته و رسوایی را نیز، به دوش بکشد.

پاسخ :  گفتیم که یکی از راههای اثبات زنا اقرار اختیاری زنا کار( چه زن و چه مرد) می باشد و قاضی نباید در ادای کلمات اقرار، او را یاری دهد، چه رسد به اینکه بخواهد او را تحت فشار قرار داده ، وادار به اعتراف نماید . و اساسا اعترافی که از روی ترس یا شکنجه باشد در اسلام اعتباری ندارد و موجب حد نمی شود.

امام حسین علیه السلام فرمود: در عصر خلافت عمر زن حامله ای را نزد وی آوردند . عمر از منشا حاملگی او پرسید. زن گفت: این حمل بر اثر زنا است و به این ترتیب اعتراف کرد. عمر نیز فرمان داد تا او را ببرند و سنگسار کنند. علی علیه السلام او را در مسیر دید . از حاضران پرسید این زن چه کرده است؟ گفتند به زنا اعتراف کرده و عمر دستور سنگسار او را داده است. حضرت فرمود: او را نزد عمر بر گردانید. او را بر گرداندند. ایشان نیز نزد عمر آمده ، به او فرمود: آیا دستور داده ای که این زن را سنگسار کنند؟ عمر گفت: آری. حضرت فرمود: بر خود این زن تسلط داری نه بر بچه ای که در رحم اوست.عمر[ ابراز بی اطلاعی کرد و] گفت: من نمی دانستم که او حامله است. حضرت فرمود: بر تو لازم بود که این موضوع را بررسی کنی . سپس به عمر فرمود: گویا این زن را تهدید کرده و ترسانده ای و با او برخورد شدید نموده ای؟ عمر گفت: چه بسا چنین کرده باشم . حضرت علی علیه السلام فرمود: آیا نشنیده ای که رسول خدا فرمود: لا حد علی معترف بعد بلاء؟ انه من قیدت او حبست او تهددت فلا اقرار له ( یعنی: کسی که بعد از تحمل سختی و بلا اعتراف نماید حدی بر او نیست. همانا هر کسی را که در بند کنند یا حبس یا تهدید نمایند [و بترسانند] اقرار او پذیرفته نیست ). در این هنگام عمر آن زن را آزاد نمود و گفت: زنان عاجزند از اینکه فرزندی مانند علی بن ابی طالب بیاورند. اگر علی نبود ، عمر هلاک می شد.                                                        (مناقب خوارزمی . ص 80 )

 * در حالی که جنین در شکم، می تواند بهترین گواه و شاهد بر ارتکاب حرام باشد، آزاد و تبرئه شدن آن زن که بی شوهر باردار شده ، چه توجیهی می تواند داشته باشد؟

 حضرت امام خمینی ره در کتاب تحریر الوسیله می فرماید: اگر زنی بی شوهر باردار شود حد بر او جاری نمی گردد ، الا اینکه چهار مرتبه اقرار به زنا نماید یا بینه بر او اقامه شود و بر کسی سوال و تفتیش از او  در رابطه با حقیقت مطلب جایز نیست.                                                  (تحریر. ج 4 .ص 182 . مسئله 7)

 در قوانین جزای اسلامی هم بر این مطلب تاکید گردیده که : زنی که همسر ندارد به صرف باردار شدن مورد حد قرار نمی گیرد مگر آنکه زنای او از طریق یکی از راه های ذکر شده در این قانون ثابت شود[چهار بار اقرار یا شهادت چهار شاهد عادل]                                             (ماده ی73 از قانون مجازات اسلامی)

 مرحوم صاحب جواهر نیز می فرماید : به اعتقاد  ما (امامیه) اگر (زنی) بدون شوهر باردار شود حد بر او جاری نمی شود.                                                                                   (جواهر الکلام . ج 14 .ص 295) 

حضرت آیت الله مکارم در درس خارج حدود و تعذیرات خود و در ذیل همین مسئله  می فرماید: از عبارت جواهر پیداست که این مسئله اجماعی است ( یعنی همه ی فقهای شیعه به آن حکم کرده اند) البته فرقه های اهل سنت هم غیر از مالکی همین حکم را پذیرفته اند.

آیت الله مکارم در کتاب خود دلایلی را در رابطه با اثبات و توضیح  این مدعا ذکر می فرماید از جمله :

1 .  تمسک به اصل عدم جواز در اذیت بی دلیل مسلمانان و استصحاب  عدم ارتکاب فعل حرام .

2 . دیگر آنکه، دلیل باردار شدن ، گسترده تر از زنا است ، از جمله :

وطی به شبهه [یعنی مقاربت از روی اشتباه  و در تاریکی صورت گیرد ،و زنی به جای همسر تصور شده و با او مقاربت شود]، یا مقاربت در خواب [اینکه زنی در خواب و بدون اختیار مورد تعرض قرار گیرد] ، و یا احتمال اکراه و اجبار زن به این کار(زنای به عنف)، یا انتقال منی در حمام [به دلیل باقی ماندن منی مرد در کف حمام  و جذب آن از طریق نشستن زن] و... (چه باکره باشد و چه غیر باکره) ، که با وجود یکی از این احتمالات و شبهات ،حدود موضوعیت خود را از دست داده و به اجرا در نمی آید.                                                            ( انوار الفقاهه.کتاب الحدود و التعزیرات.ج1.ص189-190)

توضیح اینکه:در حق الله هر گاه بتوان احتمالا تی عقلانی بر بی گناهی یک فرد تصور نمود، همین برای تبرئه کردن و آزار نرساندن به وی ، کفایت می کند.

* همچنین حضرت استاد در رابطه با عدم وجوب سوال، بلکه عدم جواز آن ، دلایلی ذکر می فرماید از جمله اینکه :

 اصل ، عدم ارتکاب زنا ست [تا خلاف آن ثابت شود] و اصل ، عدم وجوب تفحص در شبهه ها ست.

حرمت تجسس در امور مسلمین و حرمت تلاش برای کشف اسرار آنان، و حرمت اشاعه ی فحشاء از دیگر دلایل  ایشان می باشد.

بنا بر آنچه ذکر شد ، این که عده ای بگویند،  واجب است جستجو و بررسی کنیم تا  بتوانیم نهی از منکر کنیم یا حد الهی را جاری نماییم  سخنی ضعیف و بی پایه است .

                                                              ( انوار الفقاهه.کتاب الحدود و التعزیرات.ج1.ص190-191)   

*   * البته اگر تکرار و افزایش آن در جامعه ، موجب ترس و نگرانی ، نسبت به گسترش فساد و محرمات شود ، ممکن است حکم به وجوب بررسی و سوال شود به شرطی که باعث قطع یا تقلیل فساد شود،  همچنان که درکتاب درالمنضود ، چنین آمده است.

                                                      ( انوار الفقاهه.کتاب الحدود و التعزیرات.ج1.ص192)           

* ب بر اساس مطالبی که عنوان شد آیا برخورد اسلام با زنان فریب خورده ، برخوردی حمایتی و به دور از تبعیض نیست؟                                        

زنا و سنگسار 7 : تسامح در عین درایت
[عناوین آرشیوشده]