سبحان الذي اسري بعبده ليلا من المسجد الحرام الي المسجد الاقصا الذي بارکنا لنريه من آياتنا ؛ انه هو السميع البصير اسراء/ 2

سپاس خدايي را که در شبي بنده خود را از مسجد الحرام به مسجد الاقصي که برکات خود را پيرامون آن ريخته ايم سير دادتا آيات خود را به او نشان دهيم

و همانا او شنونده بيناست

اگر به آيه 2 سوره اسراءدقت كني خدااز ضمير سوم شخص استفاده كرده سپس دروسط جمله از ضمير اول شخص دوباره از ضمير سوم شخص و بعد از ضمير اول شخص صحبت ميكنه. اگر نويسنده ي ويلاگي اينگونه بنويسه همه به اون ميخندن.چرا انقدر نوشته هاي قرآن پراكندست وقواعد جمله نويسي درآن رعايت نميشه؟آيا خدا نويسنده خوبي نيست؟

دربعضي از آيات قرآن که مخاطب قرآن تغيير ميکند جمله نيز تمام ميشود سپس مخاطب تغيير ميکند که آنرا التفات ميناند ولي در آيه 2 سور اسراء اينگونه نيست.

اين آيه ايراد دارد.

در حاليکه بايد مينوشت:

سپاس خدايي را که در شبي بنده خود را از مسجد الحرام به مسجد الاقصي که برکات خود را پيرامون آن ريخته است سير دادتا آيات خود را به او نشان دهد

همانا او شنونده بيناست